diumenge, 6 de novembre del 2011
- u know how much i wany u?
- Pues nada, jajaj. Broma: mucho, mucho
+ Eso se lo dices a todas, conmigo no cuela.
dimarts, 1 de novembre del 2011
Aquí te espero.
dilluns, 24 d’octubre del 2011
Cambio de chip.
dijous, 13 d’octubre del 2011
Stop!
Eres tú.
dimecres, 12 d’octubre del 2011
Paciencia.
diumenge, 9 d’octubre del 2011
Ya has contestado.
Hace cuestión de meses tenía un grupito de amigos, en el que me consideraba integrada y en el que estaban personas por las que luchar. Pero esas personas, con las que tanto he pasado, tanto he confiado, tanto he querido, me demostraron como eran realmente y me mostraron la clase de amigas que eran.
Por otra parte, tengo dos amigas a las que amo, que sé que no me fallarán jamás... pero por desgracia, las tengo a miles de kilómetros de mi.
Ahora tengo dos amigas nuevas, en las cuales confió plenamente... pero que sé que en algún momento fallarán, que son muy contrarias a mi... son conocidas con las que me desahogo, pero... que no llenan. Sí, puedes llamarme falsa.
Y por último, estás tú. Un amigo que desde el primer momento confió en mi, que en poco tiempo pasó a ser mi mejor amigo y algo más tarde, algo más, alguien a quien he destrozado... ¿Qué somos ahora?¿qué queda? Hace una semana te podía abrazar, podía hasta besarte.. y ahora no puedo ni mirarte a la cara... No he perdido un novio, he perdido un amigo de verdad, he perdido un gran apoyo en mi vida, he perdido la ilusión: te he perdido por no haber sabido decir a tiempo te quiero, y peor aún, no haber sabido demostrarlo.
divendres, 7 d’octubre del 2011
dijous, 6 d’octubre del 2011
Si tu me dices ven, lo dejo todo... pero dime ven.
Pequeñas contradicciones de un gran amor.
Sin querer, queriendo.
dimecres, 28 de setembre del 2011
dijous, 22 de setembre del 2011
Volvió a las bases.
Ya no le alcanzan
Eso ya no le importaba ni pensaba recordar, lo que ahora le valia para usar esos dedos en sostener el cigarrillo que tenia entre sus manos, el cual, lo unico que le recordaba era en la parecida forma del humo a los recuerdos del pasado...
diumenge, 18 de setembre del 2011
Now.
No entiendo nada, me he vuelto a perder, me vuelvo a sentir vacía, estaba en una noria y ahora vuelvo a estar abajo, parada, sin buenas vistas, sin emoción... sin nada, sola. Sola porque he querido, sola porque no supe valorar lo que tuve, sola porque yo me lo he buscado...
dimecres, 14 de setembre del 2011
dissabte, 10 de setembre del 2011
dijous, 8 de setembre del 2011
VERDAD.
dilluns, 5 de setembre del 2011
Temblando.
¿Qué ha sido de mi?¿Qué va a ser de mi?
Pasado, presente, futuro... ¡joder! Estoy harta de la misma historia, quiero ser feliz junto a la persona que quiero y perdí por mi tontería de pasado y no saberlo valorar, por no saber cuidarle y no salir de mi puñetero hoyo sin fondo y hundirle conmigo...
dissabte, 27 d’agost del 2011
No vale para nada.
No me conoces, no te conozco. No sabes cuales son mis sueños, no sabes como pienso, no sabes ni siquiera quien es mi ídolo. Soy una desconocida y tu para mi. Conoces mi lado cariñoso, mi lado guerrero, mi lado depresivo y mi lado cabrona, incluso algo de mi pasado. Pero mi pasado reciente, no nada de mi vida. No sabes el por qué de como soy, el por qué de nada. No tienes ni idea de mi forma de actuar, ni mi forma de pensar, no conoces mi lado alocado ni mi lado sociable; no sabes nada, joder. Y lo peor es que yo de ti tampoco.
Esto no ha valido para nada, solo para perder el tiempo, para sufrir en vano. Ahora es cuando lo veo, cuando me doy cuenta de lo ciega y estúpida que he sido. Ahora solo eres una historia que contar, eres un buen recuerdo para algunas cosas y uno malo para otras. Hubiera dado mi vida por ti...
Me hace gracia que ahora me supliques, me hace gracia recordar cuentas veces me has dicho que no volveré a verte y cuantas veces me has dicho que no me amas. Y pensándolo fríamente, ¿por que me amabas, por qué te amaba, por qué me amaban?, ¿quien me conoce realmente?.
No sé, todo es raro, la adolescencia es rara, la vida es rara... pero supongo que de todo se aprende. El presente nos hace fuertes en nuestro futuro, nos hace personas.
Tendré dieciséis años, pero dieciséis años muy vividos. No me siento como muchas niñatas de mi edad, creo que tengo el derecho para decir que soy madura y sé lo que quiero. No como tú. No como muchos.
Enserio, soy feliz, soy muy feliz; por una vez en mucho tiempo tengo las cosas claras: tu no eres para mi.
dimecres, 24 d’agost del 2011
Olvidarte de mi.
dimarts, 23 d’agost del 2011
diumenge, 21 d’agost del 2011
dissabte, 20 d’agost del 2011
Tu sonrisa:
No tengas miedo a las arañas.
Voy a contarte un secreto:
divendres, 19 d’agost del 2011
Soy criptonita.
dimarts, 16 d’agost del 2011
diumenge, 14 d’agost del 2011
MAI HE ESTAT MILLOR.
dijous, 11 d’agost del 2011
Estoy tan cansada de estar aquí, reprimida por todos mi miedos. Si te tienes que ir desearía que te fueras, porque tu presencia todavía perdura. Estas heridas no parecerán sanar, este dolor es demasiado real, hay tanto que el tiempo no puede borrar... Cuando tu llorabas yo secaba tus lágrimas, cuando gritabas yo luchaba contra todos tus miedos, tomé tu mano a través de todos estos años, pero tu todavía tienes todo de mí. Tú me fascinabas; ahora estoy limitada por la vida que dejaste atrás. Tu rostro ronda por mis, alguna vez, agradables sueños. Tu voz ahuyentó toda la cordura en mí. He intentado duramente decirme a mi misma te has ido, pero aun así todavía estás conmigo. He estado sola desde el principio.
dimarts, 9 d’agost del 2011
Princesa.
diumenge, 7 d’agost del 2011
Me quitaste la vida, me robaste todo el aire.
Nothing to lose
Como una dulce canción tocada solo para mi.
Era un tiempo que miraba al futuro con más esperanza que miedo.
dimecres, 3 d’agost del 2011
¡ATRÁS!
Quizás lo más rápido sea desaparecer YA.
dilluns, 1 d’agost del 2011
Aunque yo sueñe contigo, no podrás tener mis sueños.
Hace días que mido el tiempo con latidos, por que todo el tiempo que me diste lo he perdido y ahora k conozco algo peor que el olvido es cuando sé que duele el doble recordar lo que se ha ido. Contaré con una mano los secretos que me queden cuando tu oido se los lleve bien lejos. Querías conocerme mejor y te escondiste en cada grieta que hay entre los azulejos de mi habitación. En la que el tiempo no descansa, paraste los relojes para escuchar lo que soñaba. Pero he despertado y he mirado al otro lado de la cama, lo que yo soñaba ya no estaba... Déjame tener secretos, que solo los sepa el viento, aunque me escuches cien veces nunca sabrás lo que siento. Quédate a ver como despierto, pero aunque yo sueñe contigo, no podrás tener mis sueños. No podrás tenerlos, son míos y tendrás que conformarte con lo poco que te escribo.
Solo soy feliz si estoy durmiendo
Solo escucho ruido si te callas. Cuando estoy contigo no estoy con nadie. miras a otra parte,puedo atraparte la mirada, estas callado y aun así lo dices todo, tienes en tu mano la chincheta y mi corazon es un globo.
Solo soy feliz si estoy durmiendo. Si despierto y me pierdo la ocasión de verte sonriendo...
Harta de echar de menos el echar de menos, de querer quererte como nos queremos, de cerrar los ojos por no verme sin verte y oírte, de tener mil palabras y no saber que decirte. Lástima que el tiempo no perdona. Te echo de menos.
divendres, 29 de juliol del 2011
- Tienes séis sonrisas.
- ¿Qué?
- Que tienes séis sonrisas, ¿lo sabías?. Una cuando te ríes porque algo te hace gracia de verdad y otra cuando solo lo haces por cortesía. Una cuando te sientes incomóda y otra cuando te ríes de ti misma. Otra cuando algo te sorprende y otra cuando piensas en..
- ¿En qué?
- En él.
divendres, 22 de juliol del 2011
Amor.
-Lo sé, lo he visto todo.
-¿Lo has visto todo?
-Sí, he visto como os ibais enamorando, como mirabais la luna cogidos de la mano, como te quedabas sin sentido cuando él te besaba. Como cometías las mayores locuras por él. Te he visto llorar noches enteras por él, y te he visto horas en frente del ordenador riéndote sin parar. He visto tu muñeca con su nombre grabado, he visto las ganas con las que os cogiais, te he visto llegar a casa con los labios rojos y un poco hinchados por la pasión, te he visto sin comer por él, sin dormir. He visto como un día os chillabais sin parar y a los cinco minutos os comiais a besos, he visto como no podías dejar de sonreír por la única razón de que él estuviera a tu lado. Os he visto pasear juntos en todas las épocas del año, compartir cosas y andar bajo la lluvia sin tan siquiera daros cuenta de que llovía. He visto como vuestros amigos os dejaban solos porque todos se entendian solo con veros hablar. Te he visto horas delante del espejo pensando que ponerte. Te he visto morir de celos cada vez que lo ves con otras. He visto como poco a poco se iba haciendo indispensable en tu vida hasta el punto de poder decir que él es tu vida entera, y que sin él ya no sabes seguir…
-… ¿crees que él sentirá lo mismo que yo?
-Sí, lo sé, veo en la forma en la que te mira, como te habla, como intenta llamar tu atención, porque aunque haya veces que lo pases mal por él y llegas a dudar que él te quiere, yo sé que es así, se que él lo dejaría todo por ti, que tu siempre fuiste la primera y que por ella no siente ni la mitad de lo que siente por ti... Se que él está loco por ti.
dijous, 21 de juliol del 2011
Creo:
divendres, 15 de juliol del 2011
Fa massa temps que vas marxar. Jo et porto clavat al cor.
Sé que no tornaràs, que he de viure sense tu. Pel camí del fracàs, t’he buscat per mil racons. El temps al teu costat, un regal que t’has endut, deixant-me plenes les mans de misèries i de pors.
Tu eres el premio.
Es un juego difícil de jugar, solo puede haber un vencedor, pero cada uno tiene un premio distinto.
Es complicado entrar, pero una vez que lo haces tan solo puedes subir y bajar de nivel, pero cada uno tiene ya su categoría. Y ahora me toca ganar a mí. Me toca arriesgar, jugar todo a una. Mis estrategias han cambiado, estoy harta de esperar. Me toca arriesgar, ¿y por qué no? también disfrutar. Ya he dejado de ser una simple principiante, creo que en esto del amor lo controlo bastante.
Tan solo me queda pactar contigo la victoria.
¿Has sentido alguna vez ganas de gritar?
dijous, 14 de juliol del 2011
Lo siento pero ...
dimarts, 12 de juliol del 2011
Pasado pisidao.
Y me dejaste solita y desolada, ahora quieres volver como si nada ha pasado… ya no lo intentes, ahora estoy cantando todas mis alegrías y con la frente en alto. Ahora no lloro, tampoco sufro, ya no hay llanto. Ahora me voy para la playa, que la tormenta ya paso, que la arena sea la disco y que el techo sea el sol. Bailando al ritmo de las olas, que la ropa sea el sudor, el sireno que a mi me quiera y en el mar hacer el amor. Ya no te quiero, de ti no me muero Es que eso que tiene mi vida, creo que fue lo mejor, después de tanto sufrimiento, ya lo malo terminó. Ven a cantar, ven a bailar, voy a gritar, voy a gozar, llego la hora de celebrar que ahora no lloro, tampoco sufro, ya no hay llanto.
dilluns, 11 de juliol del 2011
Voy a matarla.
diumenge, 10 de juliol del 2011
Mi universo entero cabía en una taza.
Pero si es contigo no me importa que colecciones mis suspiros por fascículos o te inventes un atajo que me lleve desde el borde de tus labios, hasta tu ombligo.
diumenge, 3 de juliol del 2011
Salta conmigo.
dissabte, 2 de juliol del 2011
¿Que me pasa?
Antes era una chica sociable, extrovertida, mucho. Me gustaba salir, descubrir sitios y estar con amigos. Era buena estudiante, responsable. Me encantaba leer y dibujar. Odiaba fumar y beber. Me gustaba cuidar mi ''estilo''
¿Ahora? Ahora soy una huraña, que salgo porque mis padres, prácticamente, me obligan. No estoy a gusto con nadie, no quiero ver a nadie, solo estar en casa durmiendo, fumando y/o tocando la guitarra. Si alguien me pregunta por mi estado de ánimo, me pongo borde, y si me dice que he cambiado, me pongo a llorar. Cada vez me descuido más, pero por el mismo lado, me obsesiono más por mi cuerpo.
Estoy harta, cada vez me siento más enferma, más perdida, menos yo. Tengo miedo.